Çağin Kayip Yüzü Şiiri - Özlem Çay

bir yağmur damlası düştü,
aralık pencereye yaslanmış
kalbimin boş masasına.
dalgasız bir soluklanma
samimi bir kaç küfrü
bertaraf ediyor sinsice.
geçmiş ilişiyor masaya
aynı bugün!
rakamsal ivmeler.
koca ömrün koca koca zan'ları.
sıvarken sıyrıkları
sanık sandalyesinde zanlı!
gün gibi dün!

tüm yetim şairler
öksüzlük doğuracak birazdan
tam şuradan
boğazı geçince kursağın
yutak yatağının hemen üstünden.
yeryüzünün ışığı
batından batıya ittiği yerden
doğunca doğudan sancılanıyor işte
aşkı anlatan, öfkeyi kusan,
milyon şiirler yazan ellerin
kimsesiz isyanlara mil çekmesi
ne garip..

oysa yalnız ve
sessiz bir şarkıydı hayat...
kirlenmiş sırtlarında taşan kavgaları,
yarım soluklu kalplerinde ördükleri
kibir kuleleri
arşa değerken,
eller de sancak açmış
umudu çaldılar.
ikinci hamur kağıtların
mürekkebi akarken yüzlerden,
direnişçi,
yarım şiirler kaldı geride...⚘
....özlem/