Erdeme dayanıyordu mutluluğun kaynağı, bilgiye para yön verene kadar.
Sınıf çıkarlarının hesaplandığı çeperlerin içinde rol mutluluk kaynağı olarak satılıyordu.
Melankoli ve depresyon çağımızın en sağlıksız durum kodları olarak hala hüküm sürüyor.
Dizayn edilmiş tüketimin mutluluk getirmeyeceğini söyleyenlerden rolü geri alınıyordu.
Cebinde tefecilerin plastik kartları kamburu bir kat daha da artırıyordu.
Borç yiğidin değil, tefecinin kamçısı olduğu yeni yeni anlaşılıyordu!
Değer üretemeyenler, sırtına eğer üretiyordu.
Yoktu ki kimsenin aklı başında düşünmeye, sorgulamaya boş zamanı, sömürenlere boş zaman üretmekten!
Mutsuz olmanın yolu her şartta şükrü bol mutlu olmaya çalışmaktan geçiyordu.
Kayıt Tarihi : 16.5.2020 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!