Nasıl geldim ben bu hâle
Ruyalarım gecemden gittikçe
Gözümdeki mutlu hâle
Ufalıyor, sönüyor gittikçe
Karanlık, soğuk inlerde
Üstgeçide oturdu çocuk konuşmadan
Vızır vızır arabalar geçerken altından
Kahverengi faytonlar geçti aklından
Irak kalmış galiba oyuncak atından
Kavga etmiş çocuk babasıyla
Ben iyi insanların en iyisiyim
Bu geniş öfke çayırında
Sevgi ahırının seyisiyim
Beslediğim atların sırtlarında
Kendi krallığımın şövalyesiyim
Yanık portakal kokulu sesler
Aşağılarken beni, çığlıklı nefesler
Düğümlenir boğazımda
Tenime avunduk sözler değer
Şayet, belki, keşke, umarım, eğer...
Kendime dökmüyorum bile değer
Dalgalara karışıyor sesi uzaktaki gitarın
Sahildeyim, solumda çok güzel bir kadın
Koyu kumral saçları yüzüne dağılmış
Sıkkındı biraz, omzumda uykuya dalmış
Kararsızdı, üzgündü, korkuyordu aslında
Gidip geliyordu sevip sevmeme arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!