Cafer Tayyar Özkan Şiirleri - Şair Cafer ...

Sensizliği tozlu rafların arasında,
Yazılmamış anı defteri gibi,
Bir köşeye attım çoktan...
Senle keşfettiğim dünyayı,
Yine sevgimizin doruklarındaki arzuyla,
Anmak istiyorum.

Bülbülün çektiği dilindendir,
Gönlün içtiği aşkındandır,
Kalbin istediği dudaktandır,
Canan ölesiye sevilir, mertçe.
Gözlerin döktüğü acıdandır,
Sevilmedikçe.

Sadece sen titretiyorsun,
Sıcak nefesinle...
Verince mest ediyorsun,
Tatlı sevginle,
Kadınım...
Yanındayken durulmuş,

Hasretle yollara bakıp beklerken
Değer mi çektiğin bunca ezaya?
Hıçkırıklar boğup, gözün dolarken,
Söyle kurtarır mı bizi elveda?

Yalvaran sözlerin daha dün gibi,

Hep seni sen diye bilirdim,
Halbuki sen içimde gonca güldün.
Bırak yansın yüreğin sevgimle,
O zaman yaşarım bütün benliğimle.

Gözlerime bakarak söyle derdini,

Buluta dalarcasına sinende kaybolsam,
Yatağında mecnun gibi tenini koklasam,
Senle geçecek bir saatin h a t ı r a s ı n a,
Sevgili kokan binlerce dizeler yazsam...

Yanımda yoksun, özlemin azgın rüyalarda,

Hasret kaldığımda o sımsıcak nefesine,
Seninle olduğum anlara dalar giderim,
Kalbim aşkınla için için yanıp dururken,
Karşımdaki resmine bakıp, içler çekerim.

Şuan sarılıp ak bulutlarda yatmalıydık,

Neyleyim sarayı, sırçadan köşkü,
Baki ömrümde açan son gülünü.
Bağrına gönlünce sarıp doyamadı,
Sevdanın tacını kar beyaz takamadı,
Şimdi biçare gönüller hasret yorgunu...

Her gece söner şehrin ışıkları,
Karanlığa isyan başlar kalplerde,
Çok uzakta sevgi nurun olsa da,
Gönül can verecek dildarı gözler...

Hazandan yine bir gün çalmış bahar,

Bir yaz sabahı uyandım heyecanla,
Kim bilir gece düşlerinin kalıntısıyla.
Hayallerin yetmediği,
Düşlerin bitmediği,
Kulakların duymadığı anlarımı,
Bir seni, bir de sensizliğin acısını hatırlıyorum...