Buymuş Kaderim Şiiri - Sami Gökay

Kaderin cilvesi bu neyleyim seni,
Aylar yıllar geçse de sormayın beni,
Gözünü topraklar doldurur sarar teni,
Çekerim bende ne varsa buymuş kaderim.

Yollarda ayrı düşüyor para bitince,
Göğe değer belki başınız ömrüm bitince,
Mutlu olurmusunuz ben mezara yatınca,
Tükendi para, gitti dostlar buymuş kaderim.

Sormaz oldu dost bildiklerim bozulunca işler,
Hep böylemi gider sanırsın gönlünde düşler,
Ağlamaya bıraktı yerini yüzümdeki gülüşler,
Sarardı yapraklarım düşüyor buymuş kaderim.

Kalbim kırık benim bunu da bilesin,
Gönülden dilerim dilekleriz kabul olsun,
Ölünce mezarımda bari son bulsun,
Kül olsam da yanarak buymuş kaderim.

Damla damla akan gözyaşımı kim silecek,
Benim çektiğimi başka kimler bilecek,
Bu garip Sami’de bir gün gülecek,
Bu dünyada olmasa da buymuş kaderim.
28 05 2009