Severdim karanlığı
Bazen saat daha şafak
Severdim karanlığı
Kıskanırdı beni karanlık ak' tan.
Severdim karanlığı
Bazen çok koyuydu
Sen bir okyanusun derinliğinde yaşayan balıklar gibisin,
Büyük gözlerde nadir rastlanan bir iris gibisin.
Ya sevindirir ,ya üzer ,ya da bertaraf eder doldurur;
Sen hem temiz bir hava hem de temiz bir su gibisin.
Aldım yine sigaram var
Üflesem de çok rüzgar var
Taburemle ben yine tek
Ama yine de çevre var
Bakıyoruz sigaramla
Öylece...
DOĞRU bir Aurora var
Rüzgar eser de sen
Bilmezdin tabi-sır
Tutma ki çünkü
Senin içinde bir sen
DAHA var.
Akşam yatağı hazırlamak için,
Sence de erken değil mi?
Karanlık senin aklını
Zaten bir gün çalmayacak mıydı?
Yanlış anlama-olanlar zaten olacaktı
Sizsiz de yağmuru hissedebiliyorum.
Hem şakırtıların sizinkilerden daha gür.
Ne kadar paralarsınız bana boş.
Sizsiz de dünyayı çok seviyorum.
Hep boş bakışmalarınız aklınıza gelir mi? Bla,bla,
Soğuk gelen uçarı rüzgarınla
Ben yatağımın içinde
Artık daha fazla dönemedim
Bana fazla duyarlı olan ayaklarımla
Fakat dışarısı var
Bir çingene ürkekliğinde
Kapımı çalıyordu soğuk oturgan kalbim,
Ve gönlüm cam parçaları eşliğinde,
Şimdi mevsiminde açmaya hazır!
Olmamış aralıklı kalp pencerem soğuk bir tencerede
Bana doğru gelen sıcak bir taze kalple
Sabah hızlı bir şekilde geçer.
Artık paydos vakti bitti;
Gün bitince
Hangi fikirleri göğsümüzde hissedeceğiz peki?
Dolu mu-aydınlık mı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!