Munzura kar yağar
Erzincana yağmur
Dışarda mevsim ilk bahar
Benimde içimde hazan var
Bir yanımda sarı yapraklar durur
Diğer yanımda göçmen kuşlar uçuşur
Üç şey ömür denilen
Dün bu gün yarın
Yaşamak denilen hiç bilinmeyen
Bir kelebek ömrü zaman
Çırpınan bir kuş kanadı
Tüy kadar hafif demir kadar katı
Güneş kızıllığına gömülür
Mavide siyaha
Yıldızlarsa gecenin böğrüne
İşte böyle olur Van akşamları
Ilık esintiler sessiz çığlıklarını getirir
Şehrin taş duvarlarının
Seni seviyorum
Bunu sana nasıl tarif etsem
İnan ki bilemiyorum
Yoksa küçücük çocuklar gibi
Kollarımı iki tarafa açıp
İşte bu kadar mı desem
Sen yüreğimde bir ay hayali
Gelsem tutsam elini
Sorsam birkaç söz ile halini
Ah sende iyiyim deyip
Sevindirip mutlu etsen beni
Geceler karanlık ıssız deryalar gibi
Güneş doğmaz umut saçılmaz sanırsın
Bir dağ rüzgarı alıp götürürse seni
onca dostun yanında yapa yanlız kalırsın
burhan....
Deniz ve Mavi
Özgürlüğün biri dengi biri rengi
Aslında onlar iki sevgili
Sarmışlar birbirilerini
Renkli yağmurlar
Yağmurlar yitirirdim
Bazısı yeşil, bazısı kırmızı
En son mavi olanını yitirdim
Mevsim yine yazdı
Hatırama kazınmıştı
Minareden yükseliyor yanık bir sela
Birini yatırmışlar musalla taşına
Bir kaçta yakını dikilmiş başına
Uğurlamaya son yolculuğuna
Her Bahar Açmaz çiçekler
dağlardan erimez karlar
kardelenler küser
unutur göçü leylekler turnalar
gündüz bulutlar güneşle inatlaşır
ay doğmaz karanlık olur geceler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!