Burcu Erten Şiirleri - Şair Burcu Erten

Bir gelinciğin
uykusunda çıkan
rüzgar
avuçlarındakileri taşıdı
görünen yerlere
ve

Şehrin gözlerinden
bir vapur çığlığı geçti
geri çağıran
tüm zamanı
içinde var olduğu
Tüm duyguları açığa alınmış

Çare aradık
Öyle çok aradık ki
Bizi kaybettik

Kaldırımlardan yürürken
Hiç çıkarmaz aklından ölümü
karınca
Ama belki de en çok yaşamayı düşünüyordur
Kim bilebilir ki…

çıplaktık
ne varsa hoşa gitmeyen
hepsini soyunduk
bu gece
“biz” de
yanlış bildiklerimizin

gece
eski
tenlerimiz
yamalı
seviştikçe
teğellerimiz açıldı

Tüm kaybolduğun coğrafya
benim atlasımdan olsun
Her susuşunda
beni söyle
gözlerimden uzağa gitme..

Büyük bir sadakatle
Ve özenle
Özlüyorum tenini
Hüzünleniyorum
çaresizce
Sanki yeni bir şeymiş gibi..

Ne vardıysa
baştan sona
bize ait
sahip çıkıyorum
merak edeceğim seni
olsun

Beyaz sabun
ahşap ve naftalin kokusu
Babannemin evinde
koştuğum koku
şimdi
çatıkatımdasın