Açlık varsa tokluğun kıymeti bilinmez
Yokluk varsa varlığın kıymeti bilinmez
Söz yoksa da başlığın kıymeti bilinmez
Buyurun size benden bir başlık…
Bir gün kör bir insan gördüm.
Duygularım tarifsiz
Hicazım makamsız
Sessizliğim benden sessiz
Gönlüm sarhoş
Kalbim ayyaş
Gözlerim viran
Bir demet dileği vardı
İçinden birini aldı
Sonra yüzüme baktı
Yürekten gelen sözleri bana bıraktı
Kelimeler sayfaları aldı
Gece ve sabah arasında
Sessizlik sardı her bir yanımı
Doğacak güneşin deryasında
Uzaklardan gelen özlemlerin
Çoğalacağından korkarım
Hayatımın bir sonbaharı geçti sanki ömrümden
Kaç defa öldün, deseler
Kaç defa dirildin, deseler
Kime ne?
Omzumdan çekilmiş melekler!
Yüreğim surpe su!
Rüya gördüm
Uyandım rüyamda
Her tabir, her söze şahitken
Şükreden kul göremedim dünyamda
Gerçekler suçüstü yakalandı
Uyandım rüyamda
Esmer miydi? Sarışın mıydı? Kumral mıydı?
Gözleri beni yakacak kadar sıcaktı
Yanına yaklaştım
Soğuk bir kalbi vardı
Biraz sohbet
Biraz da sükunet
Senelerce mücadele ettim
Elime aldım kalemimi
Yazdım, yazanlardan oldum
Hayatımdaki yeni sayfamda
Kendi iyiliklerimden uzak
Kötülüklerin içinde kendimi buldum
Zerre kadar sözün
Aşkın manasındadır derinliği...
Oysaki aklın, ruhi dehan,
Bilginin cüretkârlığındandır.
Şunu da unutmamak gerekir:
Ne kadar çok bilgiye sahip olsak bile
Kuşlar denizin mehtabını sarmışken
Kaybolan yakamozun
Dolunaya isyanını bilir misin?
Sen kar tanesi
Ben gözyaşıyken
İçime işleyen sızının
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!