Ayrılıklarım oldu
Vazgeçtim
Yüreğim acıdı
Zaten aşktan ''GARİP''tim! ! !
Durmadım!
Yetinmedim!
Hiç dil tutuşur mu sevgilim, tutulur derler
Ay bile riyakâr
Teslim olmuş güneşe...
Ellerim sana değse
Gözlerim tutuşur derler.
Saatlerce seni arıyorum
Tükeniyorum sensiz limanlarda
Ne gelen var, ne giden
Uykusuz gecelerin figânında
Kırılmış aynanın her parçasında
Bazen dost yüreğinde
Uçan güvercinlere benzerim
Yazın ateşi
Kışın güneşi gibi
Ben sevdamı yalnızlığa
Yalnızlığı da sana benzetirim
Dostum, hasret kaldığımız yerden devam etsek mi seninle... Sen çocukluk aşklarını anlatsan, ben de masum hallerimizi, sevinçlerimizi, özlemlerimizi, anılarımızı... Kırılmamış kalpler, umudunu yitirmeyen günler, yeni gün yeni hasret, koklasak sabahları dostluğun ta kendisini... Sahi..! Hasret kaldığımız yerden devam etsek mi seninle?
Sessiz Bekleyiş
Uzaktan yakınını karama
Yabancıda kötülük arama
Dünya birdir
Allah birdir
İnsan birdir
Kaş, yüz, beden herkeste birdir
Biliyorum şu an neler düşündüğünü
Gece gibi örtüyorsun yalnızlığını
Saklıyorsun yüreğinde gizlenmiş acılarını
Elimi uzatmak istiyorum
Düşmüyor, düşmüyor
Yalnızlığın bedenime
Aslında en büyük korkumdun
En aciz cesaretimdin
Şu kahrolası korkular en büyük cesaretlerimdi
Sonra söylediğim en son sözümdün
Şimdi sen bana yokluğumuzun varlık sebebi olduğunu mu söylüyorsun?
En büyük utanç, çare olmak varken çaresizliğin karşısında yiğitlenmekmiş.
En büyük suç, haklıyı haksızı ayırt etmeden güçlünün yanında cesaretlenmekmiş.
En acı olanı da tuzluğu şeker zannedip tadına bakmadan yüzünü ekşitmemekmiş.
Garip bir insan dünyası olmuş
Hücre ölmüş, beyinler küçülmüş
Ne kadar da zavallılar
Kendi kötülüklerini
Saflık olarak göstermeye çalışıyorlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!