Burada Bir Sevdiğin Var Şiiri - Cem Furkan

İlk başta nasıl başlanır bilemediğim,
Ama bir şarkının kırılan yanlarından yanarak başladı sigaram,
Öyle fotoğrafını koydum karşıma yanımda duracağının hayallerini kurarak,
Bakarak bir kırmızı gülüşün ve burnundan benim hicazımın hızması,
Oturup kirpiklerini okudum,
Oturup kaşlarından balık kılçıkları topladım,
Oturup kalkamadım saatlerce,
Bak, şuracıkta bir oyuk var güldüğünde derinleşen,
Sanki sen mutlu oldukça açılıyor o mezar,
Ellerin birbirine herhangi bir eksenin meskeninde paralel,
Ben bulunduğun doğruların bir noktası bile değilim.

Korkuyorum,
Belki biri seni hasret çekerken görür de,
Belki biri seni o sokakta yürürken görür de,
Belki biri seni gülerken görürde,
Belki biri seni ıslak saçlarınla görürde,
Belki biri seni hep her yerde,
Belki de herkes seni o kadar görürde ben nasıl göremem,
Hiddetlenip, şiddetle binip bisiklete zinciri atarken aklımın,
Aklımı kaybederek akıl dilenirsem,
Ve senin olmadığın cennetlere kovulursam,
Senin olmadığın cennetlere aldanır da sensizliğe kapılırsam,
Senin olmadığın cennetlerde aldanır da,
Gelmeyeceğini bilsem bile öylece seni beklersem.

Korkuyorum,
Aslı astarında değil affımın ki biraz utançtır senden ayrı yazım hataları,
Evet, ben bir doğruda yürür gibi yürüdüğün sokağın insanı değilim hiç,
Olma ihtimallerim bile olmadı ki,
Uzun uzun baktım boynundan düşen bir çizgiye.

Saçlarında yıldızlar besleyen kadından bahseder bazı gece şiirleri,
Ben senin saçlarındaki aslanlardan kaleler biçtim kendime,
Saçlarına sığındım karanlık çökerken,
Bakma şöyle mahzun ve biraz dalgın kırık öykü yüzü,
Sevdiğin eşyalara bile kendimi sığdırmışlığım var benim.

Eksiye düşmek istiyorum,
Eksiye düşmek soğuktur çünkü biraz,
Ben sendeki bu soğukluğa çok ısındım,
Bana bu soğukluk iyi geliyor,
Belki ansızın gerçekleşir diye düşlenen ihtimallerin verdiği uzak, bozuk bir bahar havası kırgınlığı ile bekliyorum,
Acınla var ol,
Ama unutma,
Burada bir sevdiğin var…