Konuşamıyorum artık, sesim kesilmiş,
Dilim dönmüyor sensiz kelimelere, cümlelere,
Sessiz kalıp içime haykırıyorum, o da olmuyor,
Hepten susmaya çalışıyorum, yüreğim engel oluyor,
İsmini anıyorum, nefesim yetmiyor,
Dualarına eşlik etmeye çalışıyorum, ağzım düğümleniyor.
Kimi zaman kelimeleri birleştirip cümleler üretmeye çabalıyorum,
Kimi zaman cümleleri ayırıp kelimelerle savaşıyorum,
Güzel kelimeler yaşlı gözlerle bakarken bana,
Kötü sözler de bıyık altından gülümsüyor aşka.
Bir noksanlık var,
Bir eksiklik var,
Bir olumsuzluk var bu işte,
Böyle olamaz, olmamalı,
Biz bu değiliz,
Sen bu değilsin,
Bizim sevgimiz bu değil,
Kalbimin sahibi bu değil.
Oysaki benim sevdiğim kız melek misali kanatlarını açardı bana,
Sarıp sarmalardı sıcacık teniyle,
Isıtırdı yüreğinin en sıcak köşesinde,
O sıcacık yerde mayışıp kalırdım ben de,
Öperek uyandırırdı beni,
Severek uyandırırdı,
Kıyamazdı, kötü söz söyleyemezdi,
Hele ki ben ağlarken HOŞÇA KAL diyemezdi.
Çok başkasın artık,
Susarak sövüyorsun artık,
Nefretinle beraber itiyorsun beni bütün gücünle artık,
Bekliyorum sabırla sararsın beni, sararsın senli yaralarımı diye,
Ama nafile,
Beni artık göremiyorsun bile,
Sesimi duyamıyorsun bile,
Böyle olmamalıydı,
Böyle bitiremezdik,
Bitmemeliydi, asla.
Hani sonsuza kadar BİZ kalacaktık?
Hani ne olursa birbirimizi bırakmayacaktık?
Hani ellerimizi kimse ayıramayacaktı?
Hani hiçbir şey sevgimizi solduramayacaktı?
Ne oldu şimdi?
Bittim mi sende?
Tükendi mi sevgin?
Başkası mı var artık?
Başka eller mi tutuyor ellerini?
Başkaları mı bakıyor o gözlerine?
Şuan en ihtiyacım olan sesini başkası mı duyuyor?
Yapma be güzel kız sen bu olamazsın,
Benim sevdiğim cennetim bu değil,
Benim dokunmaya kıyamadığım tenin, tenime eş o narin tenin bu değil.
Korkuyor musun?
Ürperiyor musun?
Yoksa sahiden de istemiyor musun beni artık?
Hayır, korkmazsın sen,
Beni istememezlik yapmazsın,
Benim helalim böyle yapmazdı,
Ne olursa olsun o ellerini hiçbir zaman çekmedi ellerimden,
Hiçbir zaman yüreğinden silmedi sevgimizi,
Hiçbir zaman en ufak bir tereddüt yaşamadı ilâhi aşkımızda,
Hiçbir zaman tüm mutsuzluklara rağmen en küçük yüreğine soğukluk girmedi.
Yapma bunu,
Güçlü olman gerek,
Pes etmemen gerek,
Gururuna yenik düşmemen gerek,
Acılarının sevgini bastırmasına izin vermemen gerek,
Beni bırakmaman gerek,
BİZ’i bırakmaman gerek.
Susuyorum yine,
Sadece BİZ’li fotoğraflarımıza bakıyorum,
Benim için her birinde farklı farklı anlamlar olan resimlerimizi seyrediyorum,
Sanki bana bakıyorsun, gülüyorsun,
İster istemez gülümsüyorum ben de,
Arkadan o anın kıvamında bir şarkı çalıyor,
Başa sarıp sarıp dinliyorum BİZ’i seyrederken,
Kendi kendime konuşuyorum,
Sonra susuyorum yine,
Etrafıma bakınıyorum sensizlik kokuyor,
Yine susuyorum,
Çünkü; SESSİZLİĞİM SENSİZLİĞİMDEN…
Kayıt Tarihi : 4.3.2020 12:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnız kalan sözcükler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!