Mış gibi bir hayatı, elimin tersiyle ittim.
Gezmektir, mavi yaz akşamlarına hasretim.
Kölelikten devşirmeydi, en kurnaz otları ezdim.
Başıma taç olmuştu görünmez acılarım.
Konuşsam anlayanım olmuyor sussam,
Uslanmak bilmeyen kederler olmuş kaderim.
Art arda giderde tutamaz olduğum yıllarım.
Geç oldu biliyorum, daha önceleri gitmeliydim.
Bana engel olan, bir çoğalıyor bir eksiliyordum.
Ne zaman güneş batarsa penceremden.
Bu son gecem bir daha inanmam vazgeç yalan.
Demeliydim ama diyemedim kendime özrüm.
Bunca nefretine rağmen bir umut tükenir, dedim.
Senin için artık gurbetin oldu gölgem.
Başını saran bu karanlık seni alıp götürdü.
Başım sağ olsun yapacak bir şeyim artık kalmadı.
Kenan Gezici 11/01/2025
Kayıt Tarihi : 14.1.2025 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!