Bülbül Gül Dalında Şiiri - Adnan Durmaz

Bülbül gül dalında aşktan ölürse
Çalağan kuşları gelip konmaz mı
Eller dünyalığa boğar alırsa
Yar gönlünde akan ırmak dinmez mi

İşte bir rüyayız geldik cihana
Aşk olana bir ah bile bahane
O yârin elleri dokunsa cana
Yüreğimin cehennemi sönmez mi

Gidip de dönmemek var mı sevince
Bu nasıl çiledir yar gelmeyince
Bulut yağmur olup inceden ince
Sular boz toprağa geri dönmez mi

Sen gelin mi kuru dallar göverse
Ayrılık cehennem insan severse
Nasıl hasretliyim bir görüverse
Boz beygirli hızır attan inmez mi

Alemin işleri tersedir terse
İnsan aşka verir her nesi varsa
Nazlı yar arz edip canın isterse
Yüreğini tepsi yapıp sunmaz mı

Ecel bir gün gelir rüzgarı yeyin
Biz mi oyuncağız hayat mı oyun
Bir zaman döşümde ağlardı deyin
Arada bir yar de bizi anmaz mı

Kimi kıymet bilmez gönül verdikçe
Sana yaban düşer sevip sardıkça
Yıllar oldu elden ele gördükçe
Buz tutsa insanın bağrı yanmaz mı
Adnan Durmaz