Bu Gün Yarın Gelir Davet Sana da!

Hızlanırken ötelere geçişler
Korkularım her geçen gün artıyor
Genç ihtiyar ayırmazken göçüşler
Aklım hali ölçüp biçip tartıyor

Gelen gider bu bilinen bir olay
Mühim olan boş dönmemek sılaya
O yolculuk değil elbet hiç kolay
Asıl olan çıkabilmek ala’ya

Lakin gaflet izin vermez kulluğa
Nefs ister ki ilelebet ölmesin
Aklı ermez yolculuğa yolluğa
Arzu eder vade asla dolmasın

Meçhul iken günah sevap durumu
Kim ister ki öbür yana gitmeyi?
Bu konuda terk ederek yorumu
Kurmak gerek Salih amel etmeyi

Doğru olmaz sırf ümide sarılmak
Kul azaptan asla emin olamaz
Kesin şartken taat için yorulmak
Akil kişi buna lakayt kalamaz!

Mekân meçhul gitmek ise zaruri
Yok, korkunun hiç ecele faydası
Hak edene vardır cennet ve huri
Mümkün değil Rabbin bundan cayması

Hal böyleyken kalma nefsim bigâne!
Çalış yorul ve de hak et cenneti!
Hak Kerim’ken düşme feryat figana!
Güven ona at başından cinneti!

Bu gün yarın gelir davet sana da
Vakit varken değerlendir müddeti
Nefse rağmen döküp işi inada
Hayrı yeğle ve terk eyle her bet’i!

Ümidvar ol, boldur Hakkın rahmeti!
Sen yeter ki yönel ona ihlâsla!
Çeker isen şayet kâfi zahmeti
Belki seni haşreder o has nas’la.

Affı um da titre yine azaptan
Yok, garanti bu hususta Nebiye
Bir resulken o korkarsa azaptan
Sen korkmazsın söyle bana ne diye?

Mümkün her an senin için kıyamet
Âlemlerin kıyamından sana ne?
O kopmadan emr-i Hakka kıyam et!
Uy hakkıyla neyse dinde anane!

Çoğa uyup düşme yine gaflete!
Zira ekser hakikatten bi-haber
Gözlüyorken seni her an o öte
Gitme ora sen, sen ol da tığ teber!

İZMİR