Ateşi yakılmış içi su dolu
koca bir kazan.
Baş rolde oynar
uydurduğu efsanede insan.
İçimizdeki yaşama duygusu
ile durmadan değişir yaşam.
Dünyanın güzelliklerini kıskanır
iblis,
Evrenin zamanında yolculuğa
başladı.
Umut hayal ve düşler diyarını
merak eden,
Gelgitler sürecinde içimizdeki çocuk,
Başka gözlerin görmezden geldiği
zaman rüyaya dalar.
Babil'in asma bahçelerinden
sonra kıyılarında su perilerinin
oynadığı İskenderiye fenerine
yolculuk.
Gün ortasında karanlık,
gecelerin aydınlık olduğu gün.
Kıyametin yolunda ve gelecekte
çokta aydınlık olmayacak,
paylaşırken yalnızlığı.
Sevgi gerçeğin adı masallarda
çalıntı mutluluk.
Kasırgalar ve doğanın öfkesi,
kıtlık ve tükeniş.
Öteki hayattır dünyanın sonu.
20.03.13/Bursa
Ramazan ÇiçekliKayıt Tarihi : 11.4.2013 10:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Çiçekli](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/11/bu-dunya-44.jpg)
iç dünyanızda yaşadığınız sıkıntıları sanki yine içinizde yaşayan çocuğa dönerek yaşıyorsunuz.
İçinizde ki çocuğun sizinle yaşaması dileği ile.
Sevgiler
Sevda ODABAŞI
TÜM YORUMLAR (1)