Biz Dört Kişiydik 1 Şiiri - Canan Sergül

Biz dört kişiydik
Meskeni tuttuğumuz yol paralel
İçimizde incinmiş çocukluğumuz
Savaşı kaybettik teker teker..

Önce suyu çekildi indiğimiz kuyuların
Bir baş bir gövde ellerin yabancısıydık
Hangi gün yağmur geldiyse şehre
İşte o gün biz uyuyakaldık
"Nasip be Memet abi" diyordu sesler
Kaderi kangren olmuş yüzler
Biz dört kişiydik..

Ortancaydım ben
Deha bir abim, agresif ablam ve temennisi bitmeyen kardeşim
Temaya uygundu matematiğim
Hiç cin çıkmadı karşımıza
İstediğimizi yerine getiren..

İnsan diyorum Memet abi insan
Külfeti doğurgandır kapasitesi kadar
Dağlar gözyaşı döktü ardımızdan
Doktorsuz ilaçsız kaldık
Müstesna kafalarımızla egzotik bir enfeksiyon kaptık
Biz dört kişiydik..

Tatmin ile oluyordu istikrar yolu
Bir kefe ki milyonlarca yük dolu
Ne hörgücümüze bakan oldu ne ekmekten soran
Yazık ki soğuduk erdemi duygulardan
Anlayacağın Memet abi
Sayende oldu olan…

Canan SERGÜL 🐛