Biz Şiiri - Uğur Demircan

Şimdi, uzat ellerini.
Bırakıp ardındaki girdapları,
yalnızlık denizinden kurtulmak için uzat.
Nesne duygusundan öte olmalı ellerin.
Bir ilâhi ışığa dokunmak için uzat.

Şimdi, kapat gözlerini.
Düşünme, kapat.
Sıyrılıp tüm tereddütlerinden,
beş duyunu bire indirmek için kapat.
Zifiri karanlık bir dünyaya dalıp,
sessiz bir güvenlikte yüzmek için kapat.

Şimdi, sarıl bana.
Sadece sarıl.
Arınıp bedenindeki beşeri hislerden,
karakışta sıcak bir yastık gibi sarıl.
Derinin soğuğu silinip gitmeli.
Kanın ısısını göstererek sarıl

ve düşünme artık,
sen ve ben dışında kalan dünyayı.
Sen’ i ve ben’ i
`biz` yapmak için sarıl.

(18.07.2000 12.00 Seydişehir/KONYA)