Birol Yiğit Şiirleri - Şair Birol Yiğit

Yüz daha versen yüz uman yüzler bilirim,
Yokuşlara kardeş olan düzler bilirim,
Dünya öküzün üstünde derler ama,
Dünyanın üstünde nice öküzler bilirim...
Necip Fazıl Kısakürek

Sevgili dostum;
Bu şiirimde, beni bana geri kazandıran Seni…;
sana anlatıyorum….

Aynı, şarkıda söylendiği gibi ‘’boşluktaydım.’’
**Kapıldım gidiyorum bahtımın rüzgarına**

Sen..,
Her an ve daima benimlesin.
Geceleri kulağımda tatlı sesin
Aklımdan hiçmi hiç silinmezsin.
Bir an dalmışsam uykuya, düşlerimdesin.
Uyuyamamışsam eğer, karanlıkta hayalimsin.

Bilmeden işlediğim bir günah gibi çektiğim
Cehennem hayatı sanki, cennetten uzak.
O kadar güzelsin ki rüyalarda bile göremediğim
Yaşamak çok zormuş bitanem, senden uzak.

Tertemiz duygular kaplarken beni,

Sen…,
Küskün olduğum hayat ile barıştırdın.
Öylesine boş ve anlamsızdı geçen günler.
Sevgi gösterdin, saygı gösterdin, anlam kazandırdın.
Demek! Böyle mutlu oluyormuş gerçek sevenler.

Bugün...Kendimi daha da mutsuz hissediyorum.
Canım çok sıkılıyor, nefes dahi almak istemiyorum.
Ne düşündüğümü bilmeden,
Ve, gözlerim bir nokta ta..Boş, boş bakıyorum.
Kirpiklerimde ıslaklık,
Ağladığımı hissediyorum.

Hangi yolu seçsem, hep sokaklar çıkmaz.
Dön dolaş aynı yer; yerimde sayıyorum.
Hangi gönül bu hayattan nefret etmez,
Bir umut diyorum bir umut; sabrediyorum.

Hayatı sevmek iyi de, böyle yaşamak boş.

Gözlerinde ki bakışlar, umut arıyor,
Sevgi, şevkat bekliyor Bosnalı çocuklar.
Can hıraş koşuyor çığlık atıyor,
Artık gülmek istiyor Bosnalı Çocuklar.

Uyuyor; uyanmamak korkusuyla,

Mevsimler değişti, köyler kentleşti.
Hazıra alışıldı, tembellik depreşti.
Kalmayınca ilgi,
Sona erdi olan sevgi
Takır, takır yarılınca topraklar,
Kurudu birden bire güzelim ağaçlar

Sakın isyan etme yüce mevlaya, göremiyorum diye,
Üzmesin seni, beyaz asaya mahkumluk.
Sakın isyan etme yaradana, her yer karanlık diye,
Sanma ki gören insanın dünyası daha aydınlık.
Sen; onun en sevdiği kulusun ki böyle yaratmış;
Yaşanan tüm çirkinlikleri görüp, üzülmeyesin diye.