Birol Yiğit Şiirleri - Şair Birol Yiğit

Sakla gözyaşlarını, sakın; gösterme bana,
Hüzün çöküp, bir şeyler düğümleniyor gırtlağıma.
Biliyorum; alışamadın ayrılığa, ayrılık zor ama!
Yaşamak için mecburuz katlanmaya
Canım karım,
Hayat arkadaşım, sevgilim,

Bu akşam;
Havada yağmur ve ben balkonda,
On iki sene öncesine,
Seninle yeniden doğduğum,
Geçmişe doğru gittim yine
Sigaram dudağımda

Çiçek; sen dalın da güzelsin.
Dalın ise toprakta saklı.
Sen; gönlüm deki en değerli çiçeksin.
Sevgin o kadar yüce ki..!
Kalbim o kadar heyecanlı.

Akdeniz im, siyaha boyar bulutlarını,
Ardından; sicim gibi yağmur dökülür, artık kıştır.
Sonra nazlı, nazlı çıkıverir güneş uzatır başını,
Mis kokar yediveren limon çiçekleri, sanki mevsim ilkbahar.
Gerinir hepten uyanan güneş, yansıtır sıcak ışıklarını,
Ter basar; atılır palto ve ceketler, sanmayın gelen yaz.

Onu sordu dün gece anılar,
Hüzün şarkılarıyla birlikte geldiler.
Acı vardı, sevgi vardı, hasret vardı içlerinde,
Bir şey söyleyemedim onu sordular,
Alay eder gibi gülüp; halime acıdılar.

Bugün; saat 22.10, telefonum çaldı
Seni düşlerken bir anda karşımdaydın
Hayalinin yerini gerçek sesin aldı
Sevgi dolu nefesinle kulaklarımdaydın
Günleri bir, bir saymak,
Saatleri, dakikaları hesaplamak

Billur kadehsin parmaklarımda,
Öylesine nazikçe tuttuğum…

İtinayla saklarım seni adeta pamuklarda,
Üstüne titrerim, kırmaktır tek korktuğum…

 
 
                             
Sevgi, huzurun anahtarı
Sevgi, duygunun tercümanı

“Kendimi doğanın kollarında sanıyorum”

Kiminiz;
Bir ağaç oldunuz güvenle sırtımı yasladığım
Gölgesinde oturup uzun, uzun dinlendiğim
Ve esintisinde gün boyu serinlediğim

Esme Deli Rüzgar

Soğuk ve keskin bir rüzgar eser uğuldarcasına,
Üzüntümü, hasretimi hatırlatır bana ağlarcasına,
Sanki; mazime destan yazar ağıt yaparcasına
Umutsuz bu sevdamın yarasını dağlarcasına.