Bir güneş gibi doğdun, karanlık kalbime
Donmuş duygularımı erittin; ısıttın içimi.
Mevsimiz çiçek gibi açtın gönlüme,
Yeşile hasretken, renk verdin sevgi bahçeme.
Ne kadar teşekkür etsem azdır biliyorum,
Sevgiye, Saygıya değer veriyorsanız
İnsanları karşılıksız içten seviyorsanız,
Bencillikten uzak dürüst yaşıyorsanız,
Ki.., Biliyorum siz öylesiniz..,
Öyleyse siz bayramı hak ediyorsunuz
Bayramınız kutlu olsun.
Yaşayabilmek için sermaye gerekir.
Bu; sadece para demek değil,
En büyük sermaye sevgiymiş onu anladım.
Sevgi, senin genlerinde
Sevgi, senin ruhunda
Güneşe gölge oldu kapkara bulutlar
Deniz, gök birleşti, kayboluverdi ufuklar,
Buz gibi soğudu hava döküldü de yağmurlar,
Senin; saran sıcaklığın gönlümü hep ısıttı yar..
Bazen çıktı fırtına kazındı kara topraklar,
Bir yazı okudum bir yerlerde,
Sevginin inceliği vardı o sözlerde
Hafızamı zorluyor, anımsıyorum.
“Senin olan her şeyi “diyordu;
“Sensizliği bile, seni hatırlattığı için çok seviyorum.”
Diyorsun ki..!
’’ Şiir yazmıyorsun ben gelince’’?
Senin varlığın en güzel şiir bence
Gözlerinden alıp sevgi dolu heceleri!
Kalbime yazıyorum o; anlamlı dizeleri.
Gül-mek mutluluğun en belirli ifadesidir
Kiminde sevincin dudaktaki tebessümüdür,
Kiminde içine sığmayıp patlayan kahkahasıdır
Kiminde nemli gözlerde duygusal gülümsemedir
İnsanoğlu ilk, gülü mü? yoksa gülmeyi mi keşfetmiş
Katmer, katmer açan gülleri, mutluluğa mı benzetmiş
Bir gemi yanaşmış limana sevda gemisi.
Sevda gemisi ki..,
Tayfasın da mutsuzluk,
Kaptanın da umutsuzluk hissi.
Kuşkusuz ki..,
Yükü hayal sevisi.
Böylesine…!
Kaynaşmış kalpler hiç görülmemiş;
Oysa.,Hayattan nefret etmiştim gerçekten.
Meğer, sevilmek ne kadar güzelmiş;
Kaybedermiyim, senin gibi tatlı birini bulmuşken.
Alaca karanlığın loşluğu çökerken odama,
İçime bir hüzün; Dalga, dalga yayılır.
Güneşin fersiz ışıkları vururken cama,
Sessiz ve dolan gözler kızıl ufka çevrilir.
Mazim; Bir film şeridi gibi, geçerken gözüm önünden,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!