rüzgarlarla haber yolladım
aldınmı.
güvercinler saldım
şişeler attım denize
biraz şiir yazdım
okudum yüksek sesle
Ne zaman meyhane kapısından geçsem
Bir kez diyorum bir kez içtiğim akşamları yaşasam
Farkına varamadığım sabahları görsem yeniden
Ne zaman bir çay bahçesinden geçsem
Bir kez diyorum bir kez ellerine dokunsam
Anlam veremediğim korkuyu duysam yüreğimde
arada bir gelsen
hatırımı sorsan
satırsızda olsa bir mektup yollasan
boş zarfta olsa gelen
postacı kapımı çalsa
seher vakti getirse postaları
sen giderken;
ardında sevdaları bırakma
gece giderken;
yerine gündüzleri bırakmasın.
sabahlar hiç olmasın saatlerde.
ya karanlık olsun, yada hüzünler maviye dönsün.
sevda kimbilir nerelerde gizler kendini
herşey çok değişti artık.
sanki senin gitmeni beklermiş gibi
dostlarda selamı kestiler bir bir.
sen varkende biraz asabiydim belki
ama senden sonra;
bir gidişin vardı
bir de dönmeyişin
bundandır hergece kalem kağıtla yatışım.
02.10.2005 Çorum
beni dünyamdan alıp bulutlara götüren bakışların kalbimin derinliklerinde mutluluk dolaştırdı.beni sana bağlayan esrarlı bakışların; damarlarımda sen akmanı sağladı.beni benden alan kaçamak bakışların; aklımın kıvrımlarında şüpheler uyandırdı.
öyle bir bakışın var ki başkalarına ta gözlerinin içine.derinden derine!
eskiden gözlerin vardı beni hayata bağlayan ve gözlerinin içindeki bakışlardı hayatın anlamını bulduran.Gırtlağım yırtılasıca bağırırdım'işte yaşamak bu' diye.gözlerini gördüğümde yaşamaya dair cesaretim artardı ve sanırdım ki sadece bana ışıltısı.şimdilerde gözlerin korkutur oldu beni.bakışların cesedimin tabutu gibi içine çektikçe çekiyor.iğrenir oldum bakışlarından. oysa ne güzel gözlerin vardı senin. keşke diyorum keşke sadece benim olsalardı. Ah! ! ! Paris sokaklarının süslü faişesi kaç kişiyi yaktın bu bakışlarla. Ama unutma ki gözlerini dağlayacak cellat bir yerlerde oturmuş şarabını yudumluyor ve seni tanıyacağı günü bekliyor.
diyorumki sana gözlerinin içindeki bakışlardan sende kork. çünki ecelin olacak o gözlerin.
Çorum 17.04.2006
bir aydınlık geleceğe ne vakit özlem duysam
ansızın bir kuş gelir yuvasından
alır götürür beni
bilmediğim uçsuz sokaklara
ve sen gelirsin aklıma,
yürüdüğüm yollar gelir,
sesimi duysan çıldırırım.
yükünü vursam sırtıma,
kaybolurum yalnızlığımda.
sana yağmur diyorsam ıslanmışlığımdan,
çocukluğumdan.
adını duysam,
belki; bu gece hançerini saplar yüreğime
karanlık hasret acısını.
belki sabah olduğunda göremem
güneşin ateşini.
sana olan inadımı yazsam
bir bir anlatsam kağıtlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!