Biri Muhtar Olsa Köy Dolandırır

Ahlâksız avreti baştan tanıram
Gezer sokaklarda boy dolandırır
Fikri fâsit gözler ala bir meram
Kendini gösterir soy dolandırır

Yani der ki ben bir güzelim ancak
Gezende örtünmez açıktır bacak
Yaşmak görmez ağzı, gösterir yanak
Perişan zülfünde mûy dolandırır

Ücret almaz, olmuş şeytana nöker
Erinin önüne yemleme döker
Kendini bin türlü cilveye çeker
Beğenmez fakiri bay dolandırır

Oldukça erine söyler dikine
Evinden çıkanda bakmaz öñüne
Bezenir düzenir gider düğüne
Hayalinde zurna mey dolandırır

Bazı yalan yerden ehram örtünür
Kirşanlaşır kemâna kâr sürtünür
Aklı kesmediğiñ görse örtünür
Ama siper altı şey dolandırır

İşte budur kıyâmetten alâmet
Bu yüzden erişti nâsa melâmet
Kapladı âfâkı nâşize avrat
Her gören tükürür hay dolandırır

Oturur sokakta cilveler satar
Eniği var ise alır yan yatar
Çıkarır memeyi ağzına atar
Emzikli it gibi tay dolandırır

Yüzünde haya yok silinmiş ârı
Sana sığınanı sakla ey bâri
Edepsizliğinden korkutmuş eri
İtten hıslet almış huy dolandırır

Durmaz evde, gezer kanatsız uçar
Bir mendil şekere el açar açar
Hâlî bir köşede kaynatır içer
Saklar koltuk altı çay dolandırır

Söz altında kalmaz sohbette yekta
Alışmış lisanı gıybette yekta
Fitnelık bâbında rü’yette yekta
Halka şivan salar vay dolandırır

Der ki Cemâl: Heyvah! Ne oldu oldu
Ehl-i kemal kubâb altına doldu
Şimdiki bu zaman avrete kaldı
Biri muhtar olsa köy dolandırır