Karanlığın içindeki ürperti,
Kalpte bir damla gözyaşı bıraktı.
Bir damlacık hayatımın özeti,
Akıl kapısına acı bıraktı.
Yalnızlık sızım sızım alevlendi,
Yüreğime dokundu, demirledi.
İliklerime kadar çiviledi,
Derin derin soğuk nefes bıraktı.
Gönül kuşu, kör kuyuda derbeder,
Arşa yükselir, kara bahttan geçer.
Ruhu, kara toprak yoğurur, göçer,
İfadesiz yüze yara bıraktı.
Kabir yalnızlığı düşer aklıma,
Yıkılır mazi, kulakta çınlama.
Geçmiş, ölüm gibi soğuk bir drama,
Yanık izi, bir tebessüm bıraktı.
Zaman kalpten aktı, bıçak sırtında,
Yürek, bu çaresiz kör kuyularda.
Çeyrek ömür, kelebek kanadında,
Ölü hayal mezarlığı bıraktı.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 15:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Zamanın acı izleri, kalpte sessizce yankı bulur; her kayıp, bir başka iz bırakır, her yara, derin bir anlam taşır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!