Bir Umut Şiiri - Eray Yalçın

Bir çocuk daha, sessiz uyur,
Gözlerinde korku, içi burkulur,
Ellerine, kirli bir dünya vurur,
Bir masum daha hayattan savrulur.

Kadınlar susar, bağırır içten,
Duyulmaz sesi , yok bir bilen,
Şiddetin gölgesin de, düşmüş beden,
Her gün birileri, kaybolur aniden

Bir evde daha , sessiz bir çığlık,
Cinayetler artmış, kalmamış insanlık,
Katiller sokak da, hayat kaygılı,
Gözler umutsuz, umutlar karanlık

Ne bebekler, ne de kadın güvende,
Korku sarmış, her köşe, her evde,
İnsanlık bitmiş, vicdan nerede?
Yitirilen canlar, düşmüş yer de

Yorulduk artık, seslerimiz sustu,
Çocuklar öldü, kalpler buz tuttu,
Bu çeteler nasıl bu gücü buldu,
Yarını bekleriz; belki umut dolu.