Neler alışıyor insan şu koca dünyada
Yokluğa varlığa birde darlığa
Her zaman olmasa da yalnızlığa
Alışamıyor gönül yar sensiz yaşamaya
Herşeye alışıyor ayrılıklara
Gözler alışıyor da uykusuzluğa
Gönül dayanmıyor
Yüreğim yanıyor yar senin yokluğunda
Zoruma gidiyor bırakıp gidişin
Bir tek sensizliğe çare üretemeyişim.
Sevdanla böyle hep eriyişim
Bir tek çaresizliğim sensizliğe yar
Yanına gelip söyleyemeyişim
Kayıt Tarihi : 9.10.2003 20:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ona bakacaksın,büyüteceksin..
o ağlayacak sen güldüreceksin..
...caksın ...ceksin..
ne terk edileceksin o günden sonra bebeğini..
nede terk edileceksin bebeğin tarafından..
mecburen .)
tebrikler..
TÜM YORUMLAR (2)