Kanaat mülkümüz hazine dolu,
Sanma ki Dünyada gözüm var benim.
Ayırmıyorsam eğer birleşen yolu,
O yüce Resule sözüm var benim.
Nerede bir gönül gülleri koksa,
Bülbülü olurum kıyamet kopsa,
Şu maddi âlemde servetim yoksa?
Toprağa belenen yüzüm var benim.
Nede mukaddestir beşeri sevda,
O yüzden görünür hazreti Mevla,
Her nereye baksam, BİR-TEK o peyda,
Allahtan ayrılmaz özüm var benim.
Yalnız ona bükük eğridir başım,
Onun aşkı ile pişer çiğ aşım,
Cehennem olsa da şu altmış yaşım,
Cennetle bezenmiş güzüm var benim.
Beni benden aldı kutsal hediye,
Sormayın dostlarım lütfen ne diye?
Ahde vefasızlık yaparım diye,
Yüreğimde buruk sızım var benim.
Kalbim yaralıdır lif lif ayrılmış,
Yel estikçe ömrüm toz toz savrulmuş,
Ciğerim aşkıyla çifte kavrulmuş,
İçimde sönmeyen közüm var benim.
03/10/2007……..Mustafa YARALI
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 19.2.2009 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!