Bitmek üzereyken ömür gecesi,
Tan yeri ağardı,sabah olmakta.
Bütün ufukların düştü peçesi,
Varlığın örtüsü bir bir kalkmakta.
Bir başka dirilik bu son uyanış,
Batıldan kurtulup,Hakka dayanış,
Her yerde,her şeyde O nu arayış,
Kalbimde binlerce şimşek çakmakta.
Bilen arayandır,arayan bulur,
Bulunan hikmetle ”ol” der o olur,
Ömrümde aldığım en büyük onur,
Bana “kulum” diye yafta takmakta.
Sevgi ırmağında aşkla çağlayan,
Coşkusunu deryalara bağlayan,
Düne kadar hıçkırarak ağlayan,
Gözlerim âleme farklı bakmakta.
Kesretin içinde vahdet sevdası,
Her öyün soframda kudret helvası,
Bırakıp gideli sen-ben kavgası,
Dilim her acıyı zevkle tatmakta.
Nemrut’un ateşe attığı zaman,
Onunla alakam bitmedi bir an,
Halil yangınıyla tutuşan nirân,
Küllerimi bile tekrar yakmakta.
Onu tanıyıp da aşık olunca,
Güzelliği beni,benden alınca,
Gönül çöllerinde susuz kalınca,
Yaralı kalbimden Kevser akmakta.
19-02-2008
Mustafa YaralıKayıt Tarihi : 22.12.2008 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ve takdirle kalemin daim olsun
TÜM YORUMLAR (1)