Bırakma Şiiri - Mustafa Yaralı

Evvelimle,ahirimle,zahirimle,batınla,
Efalimle,sıfatımla,bağlanmışım Zat’ına.
Hükmün geçer kainata,bana benden yakına,
Aracısız okut beni,Cebrail’e bırakma.

Alemlere Rezzaksın sen,cümle alem emrinde,
Ne yaparsan hiç şüphem yok,hepsi yerli yerinde,
Hangi şeye muhtaç olsak,hepsi iki elinde,
Lütuf ile kendin ver de,Mikail’e bırakma.

Cennet eyle,üç beş günlük,dünya denen han’ımı,
Aşkın ile devran ettir hayat suyu kanımı.
Şu bedende bunca yıldır gizlediğin canımı,
Kendin verdin,kendin alda,Azrail’e bırakma.

Çoğalarak yaklaşırken,kıyamete alâmet,
Anladım ki senin imiş,bu bendeki emanet,
Kaçışı yok,iki sûr’a üflenecek nihayet,
Ya İlâhi sen üfle de,İsrafil’e bırakma.

İrşadınla aydınlık et bize Tevhit yolunu,
Her yanımı mübarek kıl,İhlas eyle sonunu,
Zat’ın ile onurlandır şu Mustafa kulunu,
Çek kendine yaralıyı,esma ile bırakma.

19-07-2008