Gençliğim ve ben, deniz deniz dolaştık
Acemiydik, korkuyorduk; deniz kim, biz kim?
Birkaç santim boyumuzu geçse de su
Bizi boğmadan, üstünde taşır diye güvendik
Sarıldık birbirimize, attık kendimizi denize
Kulaçladık hayatı, arkamızda öfkeli dalgalar!..
Ve iki mavinin arasında mutlu görünen bir güneş!..
Deniz biz oldu, biz deniz olduk
Uzattık ellerimizi dostluğa
Sözleşmemiz iskelede asılı
Borçlandık birbirimize!..
Havlu olup, kumlarına serildik
Üzerimize üzerimize yürüdü dalgalar
Biz boğulmadık, gençliğim ve ben
Ama yarınlarımızın umutları yenik düştü
Girdabına yakalandı denizin
Düşler bize, biz hayata el salladık uzaktan
Havada asılı kaldı sözleşmemiz
Ne güven, ne söz yaradı işe...
Bir gün batımı, bir güneş inmişti denize
Gözlerinden kırmızı kırmızı akıyordu yaşlar
Dalgalar kırmızı kırmızı okşarken kıyıyı!..
Rukiye Çelik
7 Ağustos 2022
Rukiye Çelik
Kayıt Tarihi : 8.8.2022 13:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!