Bir Göz Gitti Üzerimden

Bir Göz Gitti Üzerinden

Bir göz kaydı gözlerinden,
Bir göğüs çekildi alnından.
Ruhu ayrıldı bedeninden,
Bir et parçası kaldı ardından.

Ne hoş bir duygu, ne solgun hayal,
Yazamaz oldu elleri, titrek bir hâl.
Yüreği kırık, suskun kaldı,
İçinde çözüldü nice masal.

Küçükken eğilmişti fidanı,
Umutsuzlukla yoğrulmuştu hamuru.
Başını kaldıramadı hiçbir güne,
Çocukluk kaldı içinde, buruk ve suskun.

Bir dağın başında, yalnızca o,
Yağmura umut, rüzgâra boyun.
Bir ağaçtı artık;
Köküyle, gövdesiyle yalnızlığın ta kendisi…

Bir el çekilmişti üzerinden,
Bir bakış susmuştu perdelerden.
Bir göğüs uzaklaşmıştı alnından,
Kokusuz bir rüzgâr dolmuştu evinden.

Ağlayan olmadı çevresinde,
Ama o, sessizliği dinledi içinde.
Kapısı hep aralık kaldı,
Sanki bir gün biri dönecek diye…

Sessizdi gözlerinden süzülen yaşlar,
Yanaklarını oydu usul usul.
Ruhu yanardı sessizce,
Ve o, her akşam, kimseye göstermeden ağlardı.

Ayakta kalmıştı yalnızca o,
Umudu ezilmişti ayaklar altında.
Zaten yetimdi doğarken,
Şimdi de öksüzlüğü tattı ağır bir suskunlukla…

Halim Yusuf Pilavcı
05.06.2025