Bir Fotoğrafın Hüznü

Bir Fotoğrafın Hüznü

Bir fotoğraftı mutluluğun kanıtı,
Zamanın ince perdesinde asılı kalan.
Bir fotoğraftı senden bana hatıra,
Sarı bir yaprak gibi elimde titrerdi.

Bir fotoğraftık sen ve ben,
Gülüşün bahar dalıydı;
Şimdi kuru bir diken gibi.
Fotoğrafın solmuş renklerinde seni aradım,
Ama yoktun...

O fotoğraf çok şey anlatırdı bana;
Bir rüzgâr gibi fısıldardı masum bakışlarını.
Yokluğunda bile konuşurdu,
Öyle bir anlattı ki,
Ağlar kaldım karşısında.

Sessizce süzüldü gözyaşlarım,
Sensizlik sarmış sinesini.
Kafamı eğdim ve dinledim,
O soğuk sessizlikte yokluğunu.

Sessizce ağladım.
Fotoğrafın gülüşü için ağladım.
Parmak uçlarımda soğuk bir iz bırakan,
O zamansız hatıraya gömülerek.

Öyle işte...
Yokluğun varlığını anlattı bana;
Ve ben gene ağladım.
Fotoğraf artık bir ayna,
Gülüşünse bir masal.

Halim Yusuf Pilavcı
4.12.2024