Bir deli neden Ay ışığını sever?

Henüz 3 bilemedin 33 yaşındaydım
Bir gece
Bir deniz kenarında
Bir delinin bakışlarına tutunmuş çiğ tanesinden dinledim bu hikayeyi

-Anne!
Gözleri kapalı kadın, bir ses duyuyor
-Anne!
Aralanıyor kadının gözleri
Akıyor çiğ tanesi gibi uzandığı yapraktan,
toprağa
Geceyi dinliyor
-Anne!
Karanlığa tutunarak ayağa kalkıyor
-Anne, korkuyorum!
Kadın irkiliyor,
-Korkma, ben burdayım…..!
-Anne, nerdesin?
Korkuyorum!
………..
Susuyor gece
Kadın duymak istiyor Anne seslenişini yine
Elleri ile arıyor sesi
Karanlığa bulanıyor avuç içleri
-Anne!
Siyah bir çelenk gibi boynuna doladığı ilmeği çıkartıyor,
Kadın
Karanlığı iki eli ile kavrıyor
Yırtıyor ortasından geceyi
Göz göze geliyor sesle
Kayıyor gözlerinden, oturuyor gamzelerine
Bir yıldız
Gecenin yüreğindeki kıymık gibi,
Gömüldüğü yerden kalkıp,
Oflaya puflaya yer değiştiriyor.
Yansıyor Çiğ tanesinden,
Ay ışığı yırtık pırtık geceye
Yağmur, elini uzatıp avuçlarını temizliyor kadının
Alnına dokunuyor bir rüzgar çocuğun
-Korkma artık Anne,
Bu bizim gündüzümüzün
Bizim gecesi Anne.
Gün ağarıyor,
Hadi beni yine gamzelerine oturt Anne!
..............................................
Henüz 3 bilemedin 33 yaşındaydı
Sordum deliye
-Sen napıyorsun bu hikayede?

-Gece yırtıldı, görmedin mi?
Dökülmesin diye yıldızlar
Tutuyorum geceyi iki ucundan……