Sanki insanlık ona,
Bin yıllık bir nefretle,
Bakıyormuş gibi bakar,
Gözbebeklerine bir çocuk.
Gözleri öfke dolu,
Dipsiz bir uçurum,
Hayalleri açlıkla boğuşuyor,
Ele geçirilen topraklarda.
Karanlıklarla dolu zihni,
Elleri zulmün tarafında.
Kayıt Tarihi : 25.4.2024 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!