Bir bilebilseydin bakmasını

yazdığım her öykünün içinde ben varım.
sen olmayan abeceden bakıyorsun.
avuç kaçkını olup bazen çıkarken ağaçlara
sen perdenin açılış saatinde bile olamıyorsun.

son süslemeleri yapılıyor eski bir konağın,
birazdan yangın yeri gibi kızaracak gökyüzü
bütün musluklar olup akacağım üstüne
sönen ne yükselen alevler ne sen olacaksın.

yazdığım her öykünün içinde ben varım.
uyku saatin olup ta göğsüne kapanan.
ve düşlerinde gezen hayal kahramanının
kaldırıp bir an başını gözüne bakmıyorsun.

çürüyüp bitecek sonunda bu aşk, içi boş yalan gibi.
ben yeni bir öyküde saklanarak yaşayacağım
görmek istemeden senin arayıp da bulamadıklarını
sanki sebebin benmişim sanıp, ağlayacağım.