Bazen aşk, konuşmadan hissetmektir yürekte.
Saatlerce onu beklemektir, çıkarı olmadan.
Geceye ışık olmaktır kalpte.
Gözler kapalı, ama aklı onun yanında olmaktır sevdanın.
İki dudak arasında sessizce onu dilenmektir.
İçmeden aşkı ile sarhoş olmaktır.
Zamana yenik düşmeden sevmektir.
Tüm imkansızlıklara rağmen vazgeçmemektir.
Onun yüzündeki tebessüm ile yarınlara yürümektir.
Sevgisi ile gözlerinin içinin alev alev yanmasıdır.
En güzeli, kalpler ayrı evler olsada, biri için nefes almaktır.
Ey aşk, sen nelere kadirsin, böyle aşk cana can olmaktır.
Mısralar onun aşkı ile süslenmektedir.
Gözlerim onun sayesinde görmektedir.
Nefes alıyorsam sevgisindendir.
Yaşıyorsam eğer, ona olan aşkımdandır.
Bir içimdeki seni,
Bir bilebilsen; gözlerimdeki seni,
Bir bilebilsen; dudaklarımdaki seni,
Bir hissedebilsen, sevgimi, aşkımı,
Ah ah dünya cennet olurdu.
Seninle geçen her vakit cennet olurdu.
Seninle geçen her saniye cennet olurdu.
Ama bir bilebilseydin...
Kayıt Tarihi : 21.9.2024 16:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!