Bir Ben Kaldım. Şiiri - Cuma İren

Gündüzleri sarıya bürüyen hazan mevsimin,
Şuursuz gecelerinden birine denk düşmüş,
Öldürdükleri vicdanlarını,
Toprağa namazsız gömenlerin yazdığı,
Kurumuş yaprakların, ortalığı toz duman ettiği,
Kör bir şehrin duvarlarında afişe edilen!
Tarihin bilmediği, bilemeyeceği savaş meydanlarında,
Vücudu lime lime edilmiş bir savaşçının,
Ölümcül yaralarını dikmek için çırpınan elleri titrek tabiplerin,
Göğsüne inen bir mermi çekirdeği gibi ağır yazgımın,
Son anlarını göz bebeklerinde yaşamaya çalışan
Ve ansızın umuda gebe sancılarıma dayanamayıp
Adını sayıklayarak yere düşen,
Bir elveda bile diyemeden yok olup giden,
Bir ben kaldım.