Bilmezdin Şiiri - Hüseyin Özdemir 2

Sen bahardın kışı olmayan mevsimdin
Bir lafın beni kışlarda bırakırdı bilmezdin
Sen güldün ben dalındaki dikene kördüm
Bir bakışın yüreğime saplanırdı bilmezdin

Sen aşktın dumanı olmayan yangındın
Dışardan bir katre görünüştün
Gönülde hudutunu bilemediğim hârdın
Her yerimden beni yakardın bilmezdin

Sen gözyaşımdın yanaklarıma akmazdın
Gönlüme yağıp sel olup
Göğüsüme çarpardın
Ben göğüsümden kırılırdım bilmezdin

Sen, sana baktığım yerde kayıptın,
Göğüsümdeyse ülkeydin
Bir yanın yangındı bir yanın seldi
Suların göz yaşımdı
Yangının aşkımdı
Aşkım gözyaşıma hükmedip
Göğüs kefesimin kıyısını da
Yakardı bilmezdin