Bilmez Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

BİLMEZ

Dam üstüne çıkmış bizim sünberi,
Bir elinde çember, biri gelberi,
Kendisini görsen bir kemik deri,
Çevirmeyi bilmez, çekmeyi bilmez .

Altında traktör, arkada mibzer,
Her gidiş gelişte toprağı ezer,
Sözde tohum saçar tarlayı gezer,
Devirmeyi bilmez, ekmeyi bilmez.

Toplamış etrafa oğul, kızanı,
Bahçesinde mevcut tandır düzeni,
Kuzuyu görünce kapmış kazanı,
Kavurmayı bilmez, ekmeği bilmez.

Değirmen başına kurmuş çarkını,
Her gelen gidenden alır farkını,
Hesap eder alt, üstünü kırkını,
Döndürmeyi bilmez, dikmeyi bilmez.

Açalım mahlede çiftçilik kursu,
Bir bir öğretelim verelim dersi,
Yurt dışında kalmış öğrenmiş mersi,
Sundurmayı bilmez, çıkmayı bilmez.

Yine kıyamadım gardaş, koyun'a
Tirit hazırladım tavuk suyuna,
Lavaşı uzattım, boylu boy ‘una,
Bandırma'yı bilmez, bükmeyi bilmez.

Pek de heveslidir biner biçare,
Aman ha komşular bulun bir çare,
Şimdi devrilecek, düşecek yere,
Yan durmayı bilmez, çökmeyi bilmez.

Müçtehitim biraz mizacı serttir,
El'i gayet açık, hemde cömerttir,
Hakını yiyenler, elbet namerttir,
Kandırmayı bilmez, yıkmayı bilmez.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi