Aşk, terk et ruhumu ve huzur veren sevgin kalsın uzaklardaki gönlümde.
Aşkın kıvrımlı yolları kör etmişti gözleri ve bir yılan gibi sarmıştı ayakları. Esirdi ruhu şimdi. Aşk, uzaklardan bıyık altı güler.
Aşktan uzak dur ki özle benliğini. Bil ki aşk, aynadır yüreğine. Onda kendi beklentilerine aşık olursun. Ne zaman ki aşk biter, bil ki ayna kırılmıştır.
Ruhumda ruhunun bakışını hissediyorum.
Bana dair bir kelam edecekse dilin, de ki ona “Ruhunu vereceksen gel.”
Hangi yürek yalnızlığın kumsalında susuz gezerken dalmaz aşk deryasına.
Aydınlığa hasret gecem, yıldızına baktı ve selamınla ağardı gönlüm.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla