Ey sert bakışlı, yufka yürekli
Her dilde anlam bulan yüce insan
Öksüz, başsız, anlamsız ve sensiz
Bırakıp gittin bizleri neredesin şimdi?
Babamız, rehberimiz, öğretmenimizdin.
Sana yakışmadı bu terkediş
Bu gidiş, bu vuslat
Sende cevap bulan her soru cevapsız
Sende coşan her ırmak susuz,
Sende gündüzü bulan her gece
Işıksız, renksiz, sevdasız kaldı.
Neredesin şimdi Babacığım?
Sen her şeyi bilen ey yüce insan
Bırakıp giderken habersiz veda ederken
Sensizliğin bize bir vurgundan, bir darbeden
Daha ağır olacağını
Koyarken başını toprağa,
Eğilmez başının eğileceğini
Bükülmez bileğinin büküleceğini
Bilemedin babacığım.
Görüyosun ya, her şeyi bilen sen
Sensizliğin ne demek olduğunu
Bilemedin...
13 rakamından hep kaçardın hani
Sevmezdin, uğursuz derdin
Ama 12 Eylül'ün, 13.30'unda
Bizlere veda edip
3 Eylül'ün, 13.30'unda
toprakla buluşacağını da
Bilemedin Babacığım...
Sen bir öğretmen, sen bir eğitmendin.
Sen dürüstlüğün sembolü,
Sen asalet kokan,
Sen bilgi deryasında yüzen
Ve sen, her problemi çözen babacığım
Çözemedin kendini,
Çözemedin...
Hastayım, kötüyüm demedin
Yakıştıramadın hiç kendine
Çaresizim demeyi
Dağları deviren o koca yüreğe yatmayı,
Yataktan el uzatmayı
Ve bizleri sensiz bırakmayı
Habersiz çekip gitmeyi
Yakıştıramadın...
Öyle özledim, öyle arıyorumki seni
Bana koşan adımlarını, o sert bakışlarını
O bembeyaz saçlarını
Öyle özledimki...
Dokunmak, kocaman sarılmak
Kucaklayıp öpmek arzusuyla
uzanıyorum sana ama, çerçevelenmişsin
Dokunamıyorum, konuşamıyorum
Çünkü bana bakan o gözlerde
Seni bulamıyorum, seni yaşayamıyorum
Babam benim, canım öğretmenim.
O balkon sensiz, o da boş
Sular kesik, ışıklar sönük
Yemekler lezzetsiz, hayat tatsız
Güneş, ay, yıldızlar hepsi küskün.
Babacığım sensiz, bizler anlamsız...
Rahat uyu, dar gelmesin sana
Ne emeğin, ne vicdanın ne de ruhun
Sen rahat uyu babacığım
Ama unutma
Her babalar gününde, her bayramda
Geldiğimde öpmeğe elini
Sen de esirgeme öp beni
Göz yaşlarımla sulanan çiçeklerinden
Bir demet yap, ver bana
Bu can kurban sana
BABACIĞIM, ÖĞRETMENİM.....
Canım benim, herşeyim...
Sen rahat uyu...
Rukiye Çelik
08.07.2007 10:54:00
Kayıt Tarihi : 8.7.2007 10:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Her dilde anlam bulan yüce insan
Öksüz, başsız, anlamsız ve sensiz
Bırakıp gittin bizleri neredesin şimdi?
Hayattayken kıymetini bilemediğimiz en yakınımızlardan mekanı cennet olsun.
Merhaba Rukiye hanım...
Buda benden bir Baba dizesi yorumunuza sunuyorum.
ADAM DI BABAM…
Adam gibi yaşadı kimseye eğilmezdi necabet* beli,
Aslan oğlum diye severdi beni Aslan Babam,
Büyüyünce öğrenirsin derken sanki dertliydi içi,
Köşe kapmaca oynamazdı, adamdı Babam.
Devamı sayfamda efendim sağlıcakla kalın...
yüreğini kutluyorum değerli şairem..
tam puanımla sevgiler..
babacığım
toprağı bol ruhu şat olsun
elhamdulillahir rabil alemin amin
TÜM YORUMLAR (8)