Bilebilseydin beni Şiiri - Yasemin Tanık

Gönül tezgahımda zakkumlar boy atarken
Sehpasında boynuma geçen kementti gözlerin
Lambaları yaktım, karanlık sayfalarla muhabbet ettim
Sözlerim şarkı olurdu dilimde, anlayabilseydin beni

Yıldızlara kefenini giydirdim, koynuma dikenleri taktım
Karlar yağdı dallarıma, kırıldı biçare sana uzanan kollarım
“Dönecek misin?” sualiyle , mağrurluğumla kırbaçladığım kendimdi
Burkulan yüreğimle çaldım kapını, bilebilseydin keşke beni

Nabzımda dört nala koştu satırlar, seni amansızca ruhuma yazdım
İçimde yalınayak acıtan dikenli mektuplarını okudum
Bulutunu kaybetmiş gökyüzü gibi anlamı yoktu hiçbir şeyin
Kanatsız kuşlarımı uçurdum, ürkek ceylanlarımı ormana saldım
Görebilseydin beni, ne hale geldiğimi...