SOKAKLAR
Çocukluğum ilkbahar
Mazi dolu yapraklar
Ve geliyor sonbahar
Sırdaşımdır mezarlar
Nasr
1
toprağının içinde tohum mu ruh
işgal altındayken çatlamayan
mevsim; sessiz kuşlar kokuyor
Bulutlardan damlar, derin bir yağmur,
Sağdan sola düşer, aynı ritimde,
Düşünce doluyum, yüreğim mağdur,
Dünya benle ağlar, bir raks içinde,
Bulutlardan damlar, derin bir yağmur,
Mâzi dolu misketler, elimizden kayınca,
Gençliği kovalarcasına, geldi sonbahar!
Biraz daha ölüm, bedene yaklaşınca,
Sonsuzu gösterircesine, geçti sonbahar…
Çığ düşer çığlıklarla, soğuk tenli iklim de,
Her tarafta bir ses her yer de fikir
Beni benden bir an alır bu halvet
Yalancı şarkılar her çağ söylenir
Dünya yolcu hanı geçici gurbet
Önden gidenlerden önümüzde iz
Bir gül dolusu mutluluk
Tebessüm
Değiştirir birçok kalıbı
Duvarımızın çerçeveleriyken
İklim, eşya ve zaman
haram görünce büyüyen gözbebeği
helalinden uzakta kısılan göz kapağı
ölünmüyor yaşanmadan ölüm dahi
ölünce bilinir sonsuzluğun kıymeti
gazzenin bombalandığı sıralarda
konserde tepinen müminler gibi sükut
hayır, hiçbir şey affedilmedi!
non, rien n’est pardonné!
Charlie Hebdo!
“cinayeti kör bir kayıkçı gördü
ben gördüm, kulaklarım gördü”
Cengizhan’dan kaçarken kurulan
Koşamıyorum çıkmaz sokak
Aynalar sarıyor topraktan gövdemi verasetle
Uçamıyorum duvar örülü yedi gök
Uçamıyorum yerçekimi kanunu
Dünyadan uzaya bıraksam kendimi bir güvercin ahengiyle
Düşünsem ve uçsam
gösteri bitti, dağılalım, oysa kavlamaz
çırpındıkça içine çekildiğimiz sevi
en heyecanlı yerinde gelirken ışıklar
oysa yaranın bile kabuğunda vitamin
ve her şeyde yürekçesine çarpan o çağrı
‘haydi ahret yolcusu kalmasın’
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!