Bilal Esen Şiirleri - Şair Bilal Esen

Asude geçen gün de hevesim coşkum oldun
Aşkım prensim diyen bal dili tatlı güzel
Bahar güneşi gibi aşkla içime doldun
Şiir prensim diyen aşka sevdalı güzel

Alnın açık başın dik gururunla gezersin

Aldırma Gönül
Bir ahu ceylanı severek kandım
Onunda yüreğine sevgiler dolsa
Derdine düşerek hüznüne daldım
Boş ver gönül acın derin de olsa.

Bir aşk doğdu ağlayan kayanın
göz yaşları önünde
Onunla sımsıkı sarılmış ve
dualar etmiştim tanrıya
kayadan damlayan göz yaşları şahitliğinde
Benim olsun bu kadın diye.

İsim Nasıl Bilal Olmuş
Öz anam rüyasında namazın kılmak için
Şadırvana yaklaşmış abdestin almak için
O an yanı başında belirmiş nurlu ermiş
Kızım senden bir erkek çocuk olacak demiş
Doğacak çocuk için Bilal ismini vermiş.

Hayalinin denizde belirdiği anlar
yakamozlar ışıldıyor akşamın bittiği yerde!
bir yıldız kayıyor,
dilek tutuyorum….
tüm renkler can buluyor gözlerimde….
mavisini denize,

Ömrün son mevsiminde doğan güneşim oldun
Çok bekledim yıllarca batma sakın ne olur
Ben sarrafım sen altın gerçek yerini buldun
Yüreğime hapsettim çıkma sakın ne olur.

Deniz gibi enginsin safi aşkla dolusun

Gitti işte bir yıl geride kaldı
Yeni yıl umutlu olsun dostlarım
Geçen yıllar bizden çok şeyler aldı
Yeni yılın mutlu olsun dostlarım.
Eskiden yeniye birlikte girdik (İki bin dokuza birlikte girdik)
Geçen yılda neler neler geçirdik

Asker yoluna kahpe mayın döşeyenlere
Af ile suçlarını silme sakın ne olur
Camimiz duvarına pislik işeyenlere
Sınır boyumuzu da verme sakın ne olur.

Aldın tüm aydınları haklı haksız demeden

Bayram arifesiydi
Bir tabut evin önünde
O evde acı var yürek yangını
Ateş düşmüş bacaya
Havada pusu suskun
Gün kara bulutlarda

Biz bu fani dünyaya senin izninle geldik
Ruh verdin canı verdin akıl verdin Allah’ım
Anamızdan doğalı seni tek tanrı bildik
Dünya nimetlerini bolca verdin Allah’ım.

İnsanları yarattın Âdem ile Havva’dan