Bil Sevdiğim Şiiri - Kağızmanlı Cemal Hoca

Meskenim? bir yâd ile gurradadır bil sevdiğim
Karyemizde gayrı bir mahlededir bil sevdiğim
Bu mecazî beni rüsvay eyledi bu âleme
Dişleri dürr saçları leyladadır bil sevdiğim

Bu dediğim fânidir bil, bakışına bakmalı
Yar yolunda dil iklimin aşk oduna yakmalı
Leyl ü nehar dü didenden kanlı yaşlar akmalı
Ya niçün yaş akmasın hülyadadır bil sevdiğim

Sevdiğimin bir bağı var niceler mihmanıdır,
O bağa mihman olan cümlenin sultanıdır,
O sultana hizmet eden huriyle gılmanıdır,
Nereye varsam benimle oradadır bil sevdiğim.

Beni böyle mahzun eden ol aşkının narıdır,
Şeriki yok, naziri yok, nakz olandan berîdir.
Bir benim içün değil, nicelerin bil yaridir,
Harf-i bâda bulunan noktadadır bil sevdiğim.

De kimin sevdiğine kılam candan selam,
Mahbubunun kapısında eylesün beni gulam,
Cemaleddin kelamın hâsılı budur bittamam.
Lâ da yok arz ettiğim illâdadır, bil sevdiğim