Ben, yalnızım gittiğinden beri
Ümitsiz hayallere mahkum ettin beni...
Sen yeni sevdalara koşarken,
Büsbütün hicrana mahkum ettin beni...
Bir Gül Gibisin
Her gördüğümde güzelliğine mest olduğum bir gül gibisin...
Hep uzaktan baktım sana yandığımı nereden bileceksin...
Ben bu sevdayla -sen benden habersiz- yanıp kavruladurayım
Zaman dolduğunda hiç umursamayacak, çekip gideceksin
Bir keman bir tambur bir ney şimdi beni anlatsa…
Anlatabilir mi… içimi hissettirebilir mi sana…
Bu gece sensizim ve sıcaklığından mahrum…
Ellerim ayaklarım ter içinde… ben kavruluyorum…
Bir keman bir tambur bir ney…. ve ben ağlasam…
Ve gözyaşlarım ıstırabımı alsa götürse benden…
Acılar kucağımda bir deste
Ağlamakla gözyaşı bitmiyor
Umutsuzluk sardı her yanı
Gidenler geriye dönmüyor
Son bir tebessüm olmadı, gitmiyor veda zamanı
Masadan kalkarken hissettim yüzündeki hicranı
Aylardan eylüldü...Ona veda ettim bir günbatımında
Amaçsızca yürüdüm ve durdum bir parkın ortasında
Gece
Gündüzlerin şahı çekilince ufuktan
Bir örtü sarar beni yavaştan yavaştan
Kefende meyyitim; hemen teslim olurum
Alamam kendimi gecenin kollarından
Sensiz geçen günlerde geceler oldu yoldaşım
Karanlığa hüzün katan yanık ağıtları dinlerken
Hep hicranla seni düşünüp hatıralara dalmışım
Sevdim...
Sessizce sevdim, yüreğimse hep gümbür gümbür
Sesini duysam içimdeki deniz köpürür
Bakışlarından kaçarım, başımı döndürür
Can feda tebessümüyle yüzümü güldürür
Bilirim çok uzaklardasın, ama ümitle yolunu gözlerim,
Yollar çok uzun, dağları tepeleri uçarak aşmanı dilerim,
Gündüz yok bana, ben güneşin doğuşunu seninle severim,
Bırak! Üşürse üşüsün ellerim,
Aşkla tutmayan elleri neyleyim.
Dün kahkahalarınla ısıtırdın beni,
Tebessümünde bile hoyratlık hissettim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!