Beyza Ermelek Şiirleri - Şair Beyza Ermelek

Kanun

Şimdi efkar vakti, yine demlendi ruhum
Şevk-i aşk neşesiyle kanun dinliyorum
Meyletti bir gözü karaya, çıktı yoldan
Aşka kement kanunu dinlemiyor ruhum

Ne toz duman günler gördü bu topraklar;
Her gün tınaz savrulur, her yanı harman.
Ne hararetli günler gördü bu insanlar;
Yüzler karardı, ama helal kazanmaktan.

Ne acayip Karunlar gördü bu garipler;

Senli günler geçti gitti, şimdi oldu dünler
Dünler geçip gitmeden evveldi senli günler

Kaderimmiş deyip yalnızlıktan medet beklerken
Hicranla ağlayıp, hüzün girdabında çırpınmıştım
Yeni sevdalara kapatıp kapıları, köprüleri atarken
Gönlümü, pişmanlıkla ölüm uykusuna bırakmıştım
Bir azize, bir Meryem edasıyla yaşamak isterken
Birden çıktın karşıma; bir lodos gibi estin geçtin

Concierto de Aranjuez (Rodrigo)

Rodrigo'nun gözyaşlarıydı oğluna yasında
Yol alıyordu damla damla hüzün notalarında
Deniz'in son bir arzusuydu son dalgalanışında
Guernica'nın, İspanya'nın acısıdır aslında

Güneşe meftun günebakan gibiyim
Gündüz seni bekler, gece seni düşlerim
Dibinde arsız bir gölge gibiyim,
Bıkmaz usanmaz peşinden seni izlerim
Sahibine prangalı bir köle gibiyim
Elpençe divan durdum, emrine amadeyim

Veda
Kac mevsim geldi geçti de hatırlamadın
Yolunun üstüydü, birkere uğramadın
Kahrından ölür gider diye acımadın
Virane oldum, başını çevirip bakmadın

Muharrem
Neden düşer hep yolu uğursuz ayakların Kerbela’ya
Kimse acımaz mı Ehl-i Hüseyin’in mübarek kanına,
Ondört asırdır kanayan bir yara var İslam’ın bağrında
Açılan her yara hançer gibi saplanır Habib'in ruhuna

Kırmızı Penceredeki

İlk gördüğümde kırmızı pencerede seni
Önce mavi gözlerin deldi geçti yüreğimi
Sonra sarı saçların dolandı boynuma
Direnemedim, çekti aldı senin karşına

Unuttugumu sanma, ben aşkın gönüllü kölesiyim,
unutamam sevdiğimi
Gururum sana dönüp yalvarmama engel olsa da,
susturamam kalbimi
Yine kalbimdesn, yine gönlümdesin, unutamam,
asla unutamam seni