Beyza Beyza Şiirleri - Şair Beyza Beyza

Bir hadi dememle toplanan bavuluma
Bugünü rahat rahat
Geçmişi sıkış sıkış yerleştirdim
Ama!
Yarına yer kalmadı...

Estirdiği rüzgarın farkındaydı
Kendi isteği ile çıktı rotasından
Kendi rüzgarı, kendi rotası
Herşey onundu ne de olsa...

Durulma vakti geldi diye düşündü

Bıraktığın ama gördüğünü zannettiğin
Bir düş olabilir gerçeğin aynası
Ya da gördüğünü sandığın gerçeğin
Simetrik olarak yansıması...

(01/01/1997)

Hep şairlere yüklenir aşkın ağırlığı
Oysa bilmezler ki
Onlar taşıyamadıkları kendi yüklerini
Dile getirirler dizelerinde...

(18/06/2002)

Ne ellerim ellerine
Ne dudaklarım dudaklarına
Sadece
Gözlerim gözlerine değdi
Ondandır özlemem gözlerini...

Bize galip gelen aşk zaman zaman zamana yenilir.
Akrep ve yelkovanın süregelen telaşında
Bir bakmışsın ok gibi saplanmışlar AŞK'a...
Geriye kalan ise
Ayrılık Şakayla Karışık...

Doğduğum şehir çok şey borçluyum sana...
Hani insanın herşeye güven duyduğu ilk yaşları vardır.
Yaşama karışan ilk adımları
Herşeye meraklı- masum halleri...
Sen benim güvenim ilk yaşlarımsın borçluyum sana

Hep korktuklarıyla yüzleştiriyor hayat......
Belki de bu ruhun hazırlanması için en gerekli....
Öyle ya hep istediğimiz şeyleri yaşasak
Ruh mu olgunlaşır? ...
Acı çekmeyi sever insan derler
Acı yaşatır insanı, ruhu tamamlar...

Sonbahar tadında bir ilkbaharın sonundan
'Merhaba' dedim
Umursamadın bile...
Çünkü sen,
Yaz tadında bir kış sonunu yaşıyordun

Bir gün sen ya da ben ikimizden biri
Çekip giderse...
Kalan diğerini de yaşatacak
Yaşadığımız sevgiden aldığı güçle

Bir gün sen ya da ben ikimizden biri