Garipsediğim düşler diyarındayım yine
Örselenmiş gerçeklerden uzak
Lanetlenmiş şehirlerin yokluğundayım....
Gölge değirmeniyleyim yine
Eldeğmemiş bakir bakışlardan uzak
Dağılmış hayatların girdabındayım...
Sanırım rüyasallıktan uzak gerçek dünyayla daha çok yüzleştiriyor hayat bu aralar kendini. Bilmem yediden yetmişe herkes mi böyle oldu... Yoksa bu sadece benim büyüdüğümün işareti mi?
Var mı günümüz çocuklarının hayalleri! ...? Benim çocukluğumun hayalleri gibi değilse de; bu çağa uygun da olsa var mı şimdiki çocukların pembe düşleri? Kurdukları hayallerin çoğunun gerçekleşmeyeceğini bile bile buna rağmen hayal kurmaktan vazgeçmeyen, hayalleri ile mutlu olabilen çocuklar var mı hala?
Yoksa düş dünyası en büyük kayıplarını çocuklardan yana mı vermeye başladı...
Büyüyen hedeflere mahkum
Salıncaktan koparılan çocukluğumuz
Sadece büyük düşünmeli
Öyle öğretmişler ya,
Artık eğlenmeyi de unutmuşuz
Rorschach'ın mürekkep lekeleri gibiyim
Nasıl hal alacağım,
Bunu senin nasıl yorumlayacağın
Ve sonunda
Vereceğin karar...
Hepsi
Taşıdığı bir avuç topraktı göçederken
Ordan oraya her savruluşunda
Parmaklarını daha da sıkı örterdi
Rahat da uyuyamazdı geceleri
Aşıktı doğduğu topraklara
Korkuyordu kaybetmekten
Koyu demlenmiş bir çaydı yalnızlık...
Bazılarının sevdiği
Benimse açmak için içine insan kattığım...
13.08.2010
Devrik ruhlar gezinirken heryerde başıboş serseri
Düşünsel izler taşımazken beyinleri
Ne dünü, ne yarını önemsemezler de
Harcarlar maddi uğurda kaçışsız bugünleri
Ruhların artık beslenmeye ihtiyacı var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!