BEYAN-I OZUR
seni kırdım ya geçen, paramparça olan bendim aslında
sevgilinin kırması acı, ama onu kırmak ölümden beter
oysa sana gülücükler di vaadim, sevgi sunmaktı buluşmamızın her faslında
inan ben yıkıldım, ne olur sen kırılma artık, yeter
benim aslında, gözlerinden yaş olarak eriyip akmakta olan
damla damla benliğimdir yerlere düsen göz pınarından
ağlayan sensin, ama eriyen benim her damlasında
paramparça içim, titrediğim her hıçkırığında
ne olur eksiltme tebessümünü, kaçırma bakışlarını uzaklara
inan talimli değilim, bu kadar uzun ayrılıklara
an sürdüğüne bakma, bir asır kadar uzun sayılır
korkarım büyük kavuşmalar, böyle küçük yaralarla ayrılır
bir acı nokta kaldı mi, içinde zamana hasta, ne olur söyle
indimi bir perde gözlerine, kabahatimden kalın
hala yüreğin geniş mi beni alacak kadar içine
yoksa bendeki kalp ağrısı, senin kırılmalarından mi yine
Kayıt Tarihi : 8.10.2017 17:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)